Σχόλιο της Βούλας Λάμπρου - Αρσένη

Για απειλές βίας σε εργαζόμενους στην τοπική αυτοδιοίκηση "και στο Δήμο Βριλησσίων"

Είναι η πολλοστή φορά που διαπιστώνεται και σε άλλους δήμους απαράδεκτη συμπεριφορά αιρετών. Ναι έχουν "ξεφύγει".

 Πρόκειται για μια κατάσταση άκρως ανησυχητική και απαράδεκτη. Η απειλή βίας —είτε λεκτική είτε σωματική— δεν έχει καμία θέση ούτε στην τοπική αυτοδιοίκηση ούτε πουθενά αλλού στον δημόσιο βίο. 

Όταν εκλεγμένοι αιρετοί, όπως οι αντιδήμαρχοι, φέρονται με τρόπο εκφοβιστικό ή προσβλητικό προς εργαζομένους, (το ζήσαμε και το ζούμε και στο δήμο Βριλησσίων) υπονομεύουν τη δημοκρατική λειτουργία του θεσμού που εκπροσωπούν και δημιουργούν ένα περιβάλλον φόβου αντί συνεργασίας.

Η αναφορά σε "κρεμάλες",  δεν είναι απλώς ατυχής φράση — είναι φρασεολογία που παραπέμπει σε σκοτεινές εποχές και δεν έχει καμία θέση στη σύγχρονη κοινωνία. 

Οι εργαζόμενοι στους δήμους είναι αυτοί που στηρίζουν την καθημερινή λειτουργία των υπηρεσιών και πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, ανεξαρτήτως πολιτικών ή προσωπικών διαφορών.

Το φαινόμενο λοιπόν δεν είναι μεμονωμένο, εφόσον υπάρχει και σχετική καταγγελία σωματείου εργαζομένων από τα Βριλήσσια. Αυτό σημαίνει πως το πρόβλημα είναι διαρθρωτικό και απαιτεί θεσμικές παρεμβάσεις, έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές, και κυρίως ένα πλαίσιο προστασίας για τους εργαζομένους που δεν πρέπει να φοβούνται να καταγγείλουν κακοποιητικές συμπεριφορές.

Ο σεβασμός, ο διάλογος και η υπευθυνότητα πρέπει να είναι το πρότυπο διοίκησης. Οτιδήποτε άλλο είναι εκτροπή.