Η μουσική στα φιλμ του Alan Parker

25η Συνάντηση Σεμιναρίου «Σινεμά και Μουσική» - Τρίτη 6 Μαΐου 2025, 8:30’μμ ζωντανά & διαδικτυακά

Θέμα: Η μουσική στα φιλμ του Alan Parker   

Την Τρίτη 6 Μαΐου 2025, στις 8:30΄μμ, στην 25η Συνάντηση του σεμιναρίου «Σινεμά και Μουσική», που οργανώνει το Cine Δράση ζωντανά και διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom, συζητάμε για τη μουσική στα φιλμ του σκηνοθέτη, συγγραφέα, παραγωγού και σκιτσογράφου Alan Parker (Sir Alan William Parker CBE 14 Φεβρουαρίου 1944 – 31 Ιουλίου 2020) . Βλέπουμε και σχολιάζουμε αποσπάσματα από τις ταινίες: «Fame» (1981), «Pink Floyd, The Wall» (1982), «The Commitments» (1992), «Evita» (1996) και άλλες.    

Η συνάντηση θα γίνει ζωντανά στο στέκι της ΔΡΑΣΗΣ (Πάρνηθος 21, Βριλήσσια) και διαδικτυακά μέσω της πλατφόρμας zoom στην διεύθυνση:

https://us06web.zoom.us/j/82167740508?pwd=N

Code 495805 

Meeting ID 82167740508

Ο σκηνοθέτης, συγγραφέας, παραγωγός Άλαν Πάρκερ, ξεκίνησε την καριέρα του στη διαφήμιση ως κειμενογράφος, γράφοντας και σκηνοθετώντας διαφημίσεις. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 ήταν ένας από μια μικρή ομάδα Βρετανών σκηνοθετών που έφεραν επανάσταση στον κόσμο της διαφήμισης. Οι ταινίες του έχουν κερδίσει 19 BAFTA, 10 Χρυσές Σφαίρες και 10 Όσκαρ. Το 1984, για να γιορτάσει το «Έτος Βρετανικού Κινηματογράφου», έγραψε και σκηνοθέτησε το προκλητικό ντοκιμαντέρ «A Turnip Head’s Guide To The British Cinema», στο οποίο υπογράμμισε τις έντονα ανεξάρτητες, ειλικρινείς απόψεις του και επιτέθηκε στο βρετανικό κινηματογραφικό κατεστημένο και τους κριτικούς κινηματογράφου. Κέρδισε το βραβείο British Press Guild για το καλύτερο ντοκιμαντέρ της χρονιάς.

Ο Alan Parker είναι επίσης μυθιστοριογράφος και συγγραφέας του μπεστ σέλερ, γραμμένου από το δικό του σενάριο του «Bugsy Malone». Άλλα μυθιστορήματά είναι τα «Puddles In The Lane» (1977) και «The Sucker’s Kiss» (2003). Είναι επίσης καταξιωμένος σκιτσογράφος καθώς έχουν εκδοθεί τρεις συλλογές με τα σατιρικά του σκίτσα: «Hares in the Gate», (1982), «Making Movies» (1998) και «Will Write and Direct for Food», μια συλλογή από σκίτσα εικοσαετίας για τον κινηματογράφο και την κινηματογραφική βιομηχανία, που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2005. Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Σκηνοθετών της Μεγάλης Βρετανίας, ο Parker έχει δώσει διαλέξεις σε σχολές κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο. Το 1984 τιμήθηκε από τη Βρετανική Ακαδημία με το βραβείο Michael Balcon, το 1998 με το Βραβείο Lifetime Achievement από τη Ένωση Σκηνοθετών της Μεγάλης Βρετανίας και το μετάλλιο Lumiere από τη Βασιλική Φωτογραφική Εταιρεία. Υπήρξε επίτιμος διδάκτορας στα Πανεπιστήμια Sunderland, East Anglia, Southampton Solent και το University Council of Arts της Ισπανίας. Τον Ιανουάριο του 1998, ανέλαβε τη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου και το 1999 διορίστηκε Πρόεδρος του Συμβουλίου Κινηματογράφου του Ηνωμένου Βασιλείου, θέση που διατήρησε για πέντε χρόνια. Το 1995 τιμήθηκε με το παράσημο CBE από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β' για τις υπηρεσίες του στη βρετανική κινηματογραφική βιομηχανία και έλαβε τον τίτλο του ιππότη (2002). Το 2013 διαδέχθηκε τον István Szabó ως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σκηνοθετών Κινηματογράφου: FERA. Τιμήθηκε επίσης με το βραβείο D.W. Griffith σκηνοθεσίας από το Εθνικό Συμβούλιο Κριτικών.  

Σύμφωνα με δηλώσεις που ο ίδιος ο σκηνοθέτης έκανε σε διάφορες ευκαιρίες πίστευε ότι: «Όταν η μουσική και οι εικόνες συνδυάζονται καλά, μπορούν να μεταφέρουν το κοινό σε ένα άλλο μέρος συναισθηματικά και δραματικά. Η κακή μουσική εισβάλλει στα φιλμ χωρίς να συμπληρώνει τη δράση. Μια εξαιρετική μουσική επένδυση βυθίζεται στο δέρμα του θεατή, πυροδοτεί το υποσυνείδητό του, ενισχύει το δράμα και βοηθά στην τόνωση της συναισθηματικής δύναμης της ταινίας»... Πάντα θεωρούσε «κομπλιμέντο όταν η μουσική από τις ταινίες σου χρησιμοποιείται στο τρέιλερ μιας άλλης ταινίας». Σήμερα θεωρείται από τους πιο επιδραστικούς σκηνοθέτες και όσον αφορά τη χρήση της μουσικής, εκτίμηση που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το μουσικό θέμα από την ταινία «Come See the Paradise» με τίτλο «Fire in the Brooklyn Theatre» έχει χρησιμοποιηθεί στα τρέιλερ τουλάχιστον δώδεκα άλλων ταινιών, ενώ το μουσικό θέμα από το «The Life of David Gale» του Jake Parker, χρησιμοποιήθηκε για τα τρέιλερ των ταινιών «The Artist», «Munich», «The Iron Lady» και «Milk».    

 Ο Parker έγραψε και σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, «Bugsy Malone», το 1975. Η δεύτερη ταινία του το «Midnight Express» (1977), κέρδισε 2 Όσκαρ, 6 Χρυσές Σφαίρες και 4 BAFTA. Ακολούθησε το «Fame» (1980), η οποία κέρδισε 2 Όσκαρ, 6 υποψηφιότητες και αργότερα διασκευάστηκε σε μια επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά. Το φιλμ, αποτέλεσε ένα μνημειώδες εμπορικό φιάσκο στην Ελλάδα, αλλά επιτυχία οπουδήποτε αλλού, ξεχώρισε για την αποσπασματική της αφήγηση, υπό μορφή επεισοδίων, και για τη μελωδική μουσική του Μάικλ Γκορ. Το επίκεντρο ήταν τα μπερδεμένα όρια φήμης και τέχνης με αφορμή την πορεία μιας ομάδας φοιτητών στο φημισμένο λύκειο στη Νέα Υόρκη, από το οποίο αποφοίτησαν πασίγνωστα ονόματα του θεάματος όπως ο Ντε Νίρο. Το 1981 σκηνοθέτησε την πιο προσωπική του ταινία, το δυνατό οικογενειακό δράμα «Shoot the Moon» με τους Diane Keaton και τον Albert Finney και την ίδια χρονιά έκανε το πρωτοποριακό «Pink Floyd–The Wall», κινηματογραφική μεταφορά του εξαιρετικά επιτυχημένου κλασικού ροκ άλμπουμ. Το 1984, έκανε το «Birdy», βασισμένο στο μυθιστόρημα του William Wharton, με τους Nicolas Cage και Matthew Modine, το οποίο κέρδισε το Grand Prix Special Du Jury στις Κάννες (1985). Η επόμενη ταινία του είναι «Angel Heart» (1986) σε δικό του σενάριο και σκηνοθεσία με τους Mickey Rourke, Robert De Niro, Lisa Bonet. Το 1988 σκηνοθέτησε το δράμα «Mississippi Burning», με θέμα τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών και πρωταγωνιστές τους Gene Hackman, και Willem Dafoe, το οποίο προτάθηκε για 7 Όσκαρ και 5 BAFTA. Απέσπασε 3. Κέρδισε επίσης την Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Το 1989 έγραψε και σκηνοθέτησε το «Come See the Paradise», μια οικογενειακή ιστορία που αφορά τον αναγκαστικό εγκλεισμό στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε στρατόπεδα Αμερικανών που κατάγονταν από την Ιαπωνία με τους Dennis Quaid και Tamlyn Tomita. Στο «The Commitments» (1990), διηγείται την ιστορία μιας soul μπάντας από νεαρούς Ιρλανδούς της εργατικής τάξης. Αυτός o αξιαγάπητος συνδυασμός ρομαντισμού και θράσους βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας και χάρισε στον Parker το βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Τόκιο, καθώς και τα BAFTA Μοντάζ, Σεναρίου, Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας. Ανάμεσα στις ταινίες του έχουμε την αναρχο-σατυρική «The Road to Wellville» (1993), βασισμένη στο μυθιστόρημα του T. Coraghessan Boyle, με τους Anthony Hopkins, Bridget Fonda, Matthew Broderick, John Cusack και Dana Carvey, την «Evita» (1996), βασισμένη στην επιτυχημένη θεατρική παράσταση των Andrew Lloyd Webber και Tim Rice, με πρωταγωνιστές τους Madonna, Antonio Banderas, Jonathan Pryce. Η ταινία κέρδισε 3 Χρυσές Σφαίρες, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Ταινίας. Στη συνέχεια έκανε το «Angela’s Ashes» (1999), φιλμ βασισμένο στα βραβευμένα με Πούλιτζερ μπεστ σέλερ απομνημονεύματα του Frank McCourt, με τους Emily Watson, Robert Carlyle και τέλος το θρίλερ «The Life of David Gale» (2003), με θέμα την θανατική ποινή στις ΗΠΑ και πρωταγωνιστές τους Kevin Spacey, Kate Winslet και Laura Linney.