Έρχονται εκλογές.

Έχουμ’ εκλογές το Μάη

με χαρές και πανηγύρια.

Άλλοι δίνουν υποσχέσεις

κι άλλοι τάζουνε αργύρια.

«-Βλέπετε αυτό το πάρκο,

που το διέλυσαν οι άλλοι;

Θα το κάνουμε σαν πρώτα

ένδοξο, τρανό και πάλι».

Και ο άλλος, ο Μεγάλος,

με στομφώδη τη φωνή

φουσκωμένος ως αν γάλλος

συνιστά υπομονή:

«-Τα λεφτά σας, ω δημότες,

αν σας τά ‘φαγαν δολίως,

θα τα φέρουν στο ταμείο,

λίγη μόνο προσμονή».

 Και ο τρίτος θα τ’ αλλάξει,

όσα κάνανε οι άλλοι

και θα κάνει εις τον Δήμο

ό,τι του ‘ρθει στο κεφάλι.

Είναι κι άλλος πιο βαρβάτος

που με τσαχπινιά και χάρη

θα μας σώσει όλους πάλι

ή ο διάολος θα μας πάρει.

Τι ακούω ο καημένος!

Τι διαβάζω ο δυστυχής!

Δεν με παρατάτε όλοι,

για να νοιώσω ευτυχής.

…………………………

Είδα όνειρο και πάλι.

Όνειρο απατηλό:

Πως θα γίνουμ’ Ελβετία

(είν’ εύκολο κι απλό).

Ναι!!! Θα μας ρωτάει ο Δήμος

σ’ ό,τι κρίσιμο προκύψει.

Δημοψήφισμα θα κάνει

και στη γειτονιά θα σκύψει.

Να μην έχουμε λακκούβες.

Να «δουλεύει» η Πεντέλης,

δυό χιλιόμετρα να κάνεις,

δύο ώρες να μην θέλεις.

Πεζοδρόμια μεγάλα

να περνούν τα καροτσάκια,

οι μανούλες, οι γιαγιούλες

και τ’ ανήμπορα παιδάκια.

Αυτά είδα στ’ όνειρό μου.

Κι άλλα είδα. Δεν τα λέω.

Μετά ξύπνησα ο δόλιος

κι άρχισα να γελωκλαίω.

Δημοσθένης Μπούκης του Γιάννη

(μη ποιητής)

Υπεύθυνος για την επιλογή της φωτογραφίας του θέματος ο Γιώργος Παναγόπουλος.