ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΠΡΟΣ AΜΕΣΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ.

Πρόταση στο Δήμο Βριλησσίων

Του Γιάννη
Παναγιωτακόπουλου
Ionpan7@yahoo.gr

Το καλοκαίρι που πέρασε ζήσαμε μία άνευ προηγουμένου επίθεση κατά της περιβαλλοντικής μας κληρονομιάς. Το αν αυτή η επίθεση εξαπολύθηκε από ξένα κέντρα, από οικοπεδοφάγους, από την ανικανότητα και την αρτηριοσκλήρωση του κρατικού μηχανισμού, ή από συνδυασμό όλων αυτών, είναι ένα θέμα που δεν θα απασχολήσει το παρόν άρθρο. Αυτό το οποίο θέλω εδώ να επισημάνω είναι η ανάδειξη ενός κινήματος εθελοντισμού, που φαίνεται να διαθέτει πολλά από τα κινηματικά χαρακτηριστικά που σηματοδοτούν κοινωνικό – ιστορικά την γέννηση των κινημάτων. Αναδύθηκε αυθόρμητα μέσα από την κοινωνική ανάγκη, κάλυψε πλατιές μάζες (κυρίως νεολαίας), έχει καταγραφή ποικίλων δράσεων, έχει τους στόχους του και δυστυχώς –ιδίως από αυτό το καλοκαίρι- έχει και τους νεκρούς του…
Αυτό όμως που το διακρίνει από πλήθος κινημάτων του καιρού μας, είναι ότι δεν διαθέτει μικροπολιτικές – κομματικές κατευθύνσεις. Βασίζεται πάνω στην αυθόρμητη ανάγκη των ανθρώπων να σώσουν τον τόπο τους, να βοηθήσουν τον διπλανό τους, να γίνουν ένα σώμα προκειμένου να αμυνθούν και πολλές φορές να καλύψουν τα –δυστυχώς τεράστια- κρατικά κενά που τους αφήνουν εκτεθειμένους. Ως εκ τούτου ο χαρακτήρας ενός τέτοιου κινήματος διαθέτει εξ αρχής χαρακτηριστικά αυτοοργάνωσης και αυτοδιοίκησης τοπικής. Είδαμε πολλές φορές αυτό το καλοκαίρι Κοινότητες και Δήμους εγκαταλελειμμένους από την κεντρική εξουσία, να αυτοοργανώνονται και να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την πυρκαγιά ή την ανάγκη πρόληψης της.
Στην περιοχή μας η δραστηριότητα του ΣΠΑΠ αποτελεί ένα παράδειγμα τέτοιας αυτοοργάνωσης, που έχει αξιοποιήσει αποτελεσματικά τους εθελοντές. Φέτος το καλοκαίρι το εθελοντικό κίνημα, μαζικοποιημένο όσο ποτέ άλλοτε, ήρθε σε επαφή με τους Δήμους και τους τοπικούς φορείς, οι οποίοι με αρκετή αμηχανία προσπάθησαν να το εντάξουν στους σχεδιασμούς πολιτικής προστασίας. Ο Δήμος μας σε συνεργασία με τον ΣΠΑΠ, αξιοποίησε την προσφορά του Στρατιωτικού Συνδέσμου Ελλήνων Εφέδρων (Σ.Σ.Ε.ΕΦ.) αλλά και μεμονωμένων εθελοντών που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Τα κενά όμως σε επίπεδο Δήμων είναι και πολλά και –δεδομένης τη κρατικής αποδιοργάνωσης- αρκετά δικαιολογημένα. Η εμπειρία αυτού του καλοκαιριού επιβάλει τόσο την ανάλυση των επιχειρησιακών δεδομένων όσο και την ανάληψη γενναίων πρωτοβουλιών,. Η δημιουργία Δημοτικής Επιτροπής Εθελοντισμού και στο Δήμο Βριλησσίων που να προτρέπει, να συντονίζει και εν γένει να αξιοποιεί την συμμετοχή εθελοντικών ομάδων, είναι τώρα όσο ποτέ άλλοτε επιβεβλημένη. Διότι αν φέτος η πέραν κάθε υπολογισμού κρατική απουσία δημιούργησε δικαιολογημένα κενά σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, από του χρόνου κάθε δικαιολογία θα έχει στερέψει…